Dioda półprzewodnikowa

Dioda półprzewodnikowa jest dwukońcówkowym elementem półprzewodnikowym. Taka dioda składa się z dwóch warstw półprzewodnika. Te warstwy są złożone z dwóch  domieszek, typu n i typu p. Te dwie warstwy domieszkowania tworzą razem złącze typu p-n. Dioda może być także złożona z półprzewodnika oraz odpowiedniego metalu. I tak końcówka diody, która jest połączona z obszarem n nazywana jest katodą, a końcówka, która jest dołączona do obszaru p nazywa się anodą. Występuje tutaj tylko jednokierunkowy przepływ prądu. Prąd płynie od anody w kierunku katody. Dioda półprzewodnikowa charakteryzuje się tym, że umożliwia prostowanie prądu przemiennego. Pod hasłem prostowanie rozumiemy zezwolenie na płynięcie prądu tylko w jednym kierunku. Diody ponadto mają różne zastosowanie i z tej racji dzielimy je na następujące: dioda prostownicza, dioda stabilizacyjna, dioda tunelowa, dioda pojemnościowa, dioda elektroluminestencyjna, dioda laserowa, dioda mikrofalowa, dioda detekcyjna oraz fotodioda. Dioda prostownicza służy do prostowania prądu przemiennego. Ponadto zaletą tej diody jest to, że może przewodzić prąd o dużym napięciu. Jeśli chodzi o najważniejsze parametry takiej diody, to trzeba zaznaczyć, że głównymi parametrami są tutaj: maksymalne dopuszczalne napięcie wsteczne, czyli napięcie między anodą i katodą w stanie zatkania oraz maksymalny prąd przewodzenia.  Dzięki tym parametrom możemy określić możliwość użycia takiej diody do określonych celów.

Parametry diody półprzewodnikowej

Do parametrów takiej diody zaliczamy maksymalny prąd chwilowy, który to określa nam odporność na przeciążenia, jak również maksymalną moc, która jest tracona na diodzie. Ponadto jednym z parametrów takiej diody jest czas odzyskiwania zdolności zaworowej, który to wyznacza maksymalną częstotliwość prądu prostowanego. Diodę prostowniczą stosuje się najczęściej przy prostowaniu prądu o częstotliwości sieciowej, która w Polsce wynosi 50 herzów. Diody te nie są elementami liniowymi, co pozwala nam wyróżnić wartość napięcia, powyżej którego wzrośnie nam gwałtownie prąd, który przepływa przez diodę. Jest to zatem minimalne napięcie przewodzenia i na przykład dla germanu napięcie to wynosi 0,2 wolta, a dla krzemu wynosi ono 0,7 wolta. Te diody prostownicze, które spotykamy w praktyce zawierają prądy o wartości od kilku miliamperów do kilku kiloamperów i obejmują napięcia o wartości od kilki woltów do kilkudziesięciu kilowoltów. Diody prostownicze wykorzystuje się w postaci półprzewodnikowych diod złączowych, czyli występuje tutaj złącze p-n albo w postaci diod Schottky-ego, gdzie występuje złącze metal-półprzewodnik